Α. Η δημοσίευση και η κυκλοφορία των σκίτσων που σατιρίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ, στην Γαλλία προκάλεσε, ως ανεμένετο, αντι-δυτική φρενίτιδα!
Η δολοφονία δι’αποκεφαλισμού του γάλλου εκπαιδευτικού Σαμουέλ Πατύ (Samuel Paty), επειδή είχε δείξει στους μαθητές του τα σατιρικά σκίτσα του Προφήτη Μωάμεθ που δημοσίευσε η εφημερίδα <Σαρλύ Εμπντό> (Charlie Hebdo), προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο! Η καταδίκη αυτού του στυγερού εγκλήματος ήταν ομόφωνη, η συμπάθεια προς την Γαλλία δεδομένη και ουδείς διαφωνούσε ως προς την ανάγκη καταδίκης και καταπολεμήσεως της θρησκευτικής τρομοκρατίας!
Όταν όμως, ο Μακρόν είχε την ατυχέστατη ιδέα να φωταγωγήσει τους τοίχους των δημoσίων κτιρίων των πόλεων της Γαλλίας με τα σκίτσα αυτά, προσέβαλε το θρησκευτικό συναίσθημα όλων των Μουσουλμάνων!
Η δημόσια προβολή των σκίτσων που εμπαίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ, διά φωταγωγήσεως των τοίχων των δημοσίων κτιρίων με τα σκίτσα αυτά, ήταν μία σαφής και απροκάλυπτη πρόκληση όλων των Μουσουλμάνων!
Την ένταση που προκάλεσε αυτή η πρόκληση, επέτεινε η εξ’ίσου ατυχής δήλωση του Μακρόν ότι, <πρέπει να υπερασπισθεί την Δημοκρατία και τις Ευρωπαϊκές αξίες!>
Η ρήση του Σοφοκλέους <Ενός κακού γενομένου, μύρια έπονται!> επαληθεύτηκε δραματικά!!!
Ένα αποτρόπαιο μεν, αλλά μεμονωμένο έγκλημα θρησκευτικού μίσους μετατράπηκε σε σύγκρουση μεταξύ της Δύσης (όχι της Ε.Ε.) και όλου του Μουσουλμανικού κόσμου, προς μεγάλη χαρά των ακραίων, ριζοσπαστικών κύκλων μουσουλμανικού θρησκευτικού φανατισμού!
Βεβαίως, αυτή η εξέλιξη ήταν πλήρως προβλέψιμη! Δεν θα μπορούσε παρά να γίνει αυτό!
Υπό το βάρος των εκδηλώσεων παλλαϊκής οργής που ξεσήκωσαν οι άφρονες ενέργειες του Μακρόν σε ολόκληρο τον Μουσουλμανικό κόσμο, ο αμετροεπής και προπέτης Μακρόν αναγκάσθηκε να ανακαλέσει για διαβουλεύσεις στο Παρίσι τους Πρέσβεις της Γαλλίας στην Άγκυρα (Τουρκία) και στο Ισλαμαμπάντ (Πακιστάν).
Η ανάκληση για διαβουλεύσεις των Πρέσβεων της Γαλλίας σε δύο μεγάλες μουσουλμανικές χώρες, Τουρκία και Πακιστάν,μαρτυροί τον δραματικό χαρακτήρα των συγκρουσιακών περιστάσεων.
Σημειωτέον ότι εκδηλώσεις λαϊκής οργής έλαβαν χώρα και στο Μαρόκο, μία φιλοδυτική και δυτικοστραφή αραβική μουσουλμανική χώρα με έντονη γαλλική πολιτιστική επιρροή!
Ο χαμηλών τόνων πρώην Πρωθυπουργός της Μαλαισίας Μοχάμεντ Μαχατίρ, ένα μετριοπαθές γεροντάκι άνω των 90 ετών, δήλωσε ότι <οι Μουσουλμάνοι έχουν το δικαίωμα να δολοφονήσουν εκατομμύρια Γάλλους!!!>
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι τέτοιες άφρονες, εμφανώς προκλητικές πράξεις δυτικών ηγετών φέρνουν σε πολύ δυσχερή θέση όλους τους φιλοδυτικούς ηγέτες των μουσουλμανικών κρατών, από τον Βασιλιά του Μαρόκου, τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, τον Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, όλους τους Εμίρηδες (Πρίγκηπες) του Κόλπου, την μετριοπαθή ηγεσία των Παλαιστινίων έως την μακρινή Ινδονησία!
Όλοι αυτοί δεν έχουν άλλη επιλογή από το να στοιχηθούν πίσω από τον Πρόεδρο Έρντογαν, ο οποίος, ως γνωστόν, είπε στον Μακρόν ότι έχει <διανοητικά προβλήματα (zihinsel sorun) και χρειάζεται γιατρό!>
Στο σημείο αυτό κρίνεται χρήσιμο να υπενθυμίσω ότι το Ισλάμ είναι από την φύση του αντιδυτικό, όχι με την πολιτική, αλλά με την πολιτιστική του όρου έννοια!
Κατά την αντίληψη αυτή, επειδή η Ευρώπη, κατ’αυτούς η Δύση, υπερέχει στην τεχνολογία, στις επιστήμες και απέκτησε πολιτική δύναμη,την οποία αντλεί από την στρατιωτική ισχύ της, και έτσι κατόρθωσε να επιβληθεί στις λοιπές τέσσερις ηπείρους, δεν σημαίνει ότι κάθε τι που προέρχεται από την Δύση (δηλαδή από την Ευρώπη) είναι καλό και πρέπει οι Μουσουλμάνοι να το αποδεχθούν χωρίς δεύτερη σκέψη!
Η κριτική εστιάζεται κυρίως σε θέματα ηθικής τάξεως. Στα θέματα αυτά το Ισλάμ θεωρεί ότι η Δύση εισήγαγε μία ανεπίτρεπτη χαλαρότητα, η οποία επέφερε την έκλυση των ηθών!
Για τον λόγο αυτόν, το Ισλάμ θεωρεί την Δύση ανήθικη και ανθίσταται σθεναρά στην διείσδυση των δυτικών προτύπων ηθικής και αρχών ζωής στην μουσουλμανική κοινότητα.
Η εμμονή του αμετροεπούς και προπέτη Μακρόν στην δήλωσή του ότι, <υπερασπίζεται την δημοκρατία και τις Ευρωπαϊκές αξίες> φέρνει την Δύση (όχι την Ε.Ε.) πιο κοντά σε μία σφοδρή σύγκρουση με σύμπαντα τον Μουσουλμανικό κόσμο! Η πρόβλεψη του Σάμιουελ Χάντιγκτον (Samuel Huntington) (1927-2008) για σύγκρουση των πολιτισμών, ειδικότερα ανάμεσα στη Δύση και στο Ισλάμ, θα επαληθευτεί! (βλ. The Clash of Civilizations and Remaking of World Order,1996)
Αυτό είναι εμφανέστατο! Μόνο κάποιος που έχει σοβαρά διανοητικά προβλήματα αδυνατεί να το αντιληφθεί!
B. Το τραγικότερο είναι ότι, με τις απερισκεψίες του αυτές ο Μακρόν τίναξε στον αέρα τις μακροχρόνιες επίμοχθες προσπάθειες των επιφανών προκατόχων του, Ντε Γκώλ, Πομπιντού, Ζισκάρ Ντ’Εσταίν, Μιττεράν και Σιράκ, για την οικοδόμηση της γαλλο-αραβικής φιλίας.
Παρά το αποικιοκρατικό παρελθόν της, η Γαλλία επέτυχε να προσεταιρισθεί τον αραβικό κόσμο και να θεμελιώσει τις σχέσεις της με τους Άραβες σε ένα ισχυρό βάθρο πολιτιστικής συνεργασίας και πολιτικής συνεννόησης.
Όλα αυτά τινάχθηκαν στον αέρα μέσα σε λίγες ώρες από την άφρονα πολιτική συμπεριφορά του αμετροεπούς Μακρόν.
Για να κτίσεις κάτι, χρειάζεται κόπος και χρόνος! Όμως, αρκούν λίγα λεπτά, ίσως και δευτερόλεπτα, για να το καταστρέψεις!
Το όνειρό του για την πολιτική επικράτηση της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο έγινε ένα ……όνειρο τρελό όνειρο απατηλό!!!
Σε καμία αραβική μουσουλμανική χώρα δεν μπορεί να διεισδύσει ένας <υβριστής του Ισλάμ>! Και κάτι ακόμα: oι Άραβες δεν ξεχνάνε! Έχουν μνήμη ελέφαντα!
Στο σημείο αυτό οι Νεοέλληνες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μη δώσουν την εντύπωση ότι <ταυτίζονται> με ένα υβριστή του Ισλάμ <συγκαλύπτοντας> ή <παρέχοντας άλλοθι> στις απερισκεψίες ενός αμετροεπούς πολιτικού!
Γ. Mε την ευκαιρία αυτή, αναγκαία κρίνεται η διευκρίνηση κάποιων θεμελιωδών εννοιών:
Tι είναι η ελευθερία εκφράσεως; Ποιό είναι το ακριβές περιεχόμενο αυτής; Ποία είναι η έκταση της ελευθερίας αυτής;
H ελευθερία της εκφράσεως παρέχει την δυνατότητα να αναπτύξει κάποιος την γνώμη του, να λάβει και να μεταδώσει πληροφορίες ή ιδέες χωρίς προληπτικό έλεγχο, δηλαδή χωρίς λογοκρισία, και χωρίς κατασταλτικό μηχανισμό, δηλαδή χωρίς διαδικασία επιβολής κυρώσεων.
Η ελευθερία της εκφράσεως συνδέεται στενά με την ελευθερία της σκέψεως και την ελευθερία της συνειδήσεως.
Περιορισμοί στην ελευθερία της εκφράσεως επιβάλλονται από την <αρχή της βλάβης> και την <αρχή της προσβολής>.
Η <αρχή της βλάβης> απαγορεύει την μετάδοση πληροφορίας, η αποκάλυψη της οποίας <βλάπτει>,δηλαδή ζημιώνει τα έννομα συμφέροντα φυσικού ή νομικού προσώπου.
Στην απαγόρευση αυτή εμπίπτει η μετάδοση εμπιστευτικών επαγγελματικών πληροφοριών μιάς επιχειρήσεως, η μετάδοση ιατρικού απορρήτου, δηλαδή εμπιστευτικής πληροφορίας σχετικά με την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου και ασφαλώς η μετάδοση κρατικού απορρήτου, δηλαδή πληροφορίας σχετικά με την άμυνα και την οχύρωση της χώρας, τις διπλωματικές κινήσεις και πολιτικές επιδιώξεις της χώρας καθώς και τα λεγόμενα <Ειδικού Χειρισμού> θέματα.
Η <αρχή της προσβολής> απαγορεύει τις προσβλητικές εκφράσεις για κάποιες ομάδες ανθρώπων, για την κοινωνία, για την ιδιωτική ζωή, την τιμή και την υπόληψη των τρίτων. Απαγορεύει επίσης την βωμολοχία, την ρητορική μίσους, την εξύβριση, την δυσφήμηση και την συκοφαντία.
Η σάτιρα επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου με απώτερο σκοπό την βελτίωση ή την θεραπεία των κακώς εχόντων στην κοινωνία! Είναι μέσο διασκέδασης γι’αυτό έχει χιούμορ. Οι κωμωδίες του Αριστοφάνη είναι αντιπροσωπευτική περίπτωση σάτιρας.
Η γελοιογραφία είναι η ζωγραφική αναπαράσταση ανθρώπων ή πραγμάτων με τρόπο κωμικά παραμορφωμένο, που προκαλεί γέλιο.
Η σάτιρα και η γελοιογραφία καλύπτονται από την ελευθερία της εκφράσεως. Αναπτύσσονται όμως εντός των ορίων που χαράσσουν η <αρχή της βλάβης> και η <αρχή της προσβολής>!
Συνεπώς, δεν επιτρέπεται η σάτιρα και η γελοιογραφία να προσβάλλουν το θρησκευτκό συναίσθημα των ανθρώπων διακωμωδώντας ή εμπαίζοντας ή χλευάζοντας τα ιερά και όσια μιάς θρησκείας, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τα λατρευτικά σύμβολα, και τις ιερές παραδόσεις των θρησκειών.
Όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί εσέβοντο την θρησκεία και θεωρούσαν την προσβολή της θρησκείας ύβριν, δηλαδή αξιόμεμπτη πράξη ελλείψεως του απαιτουμένου σεβασμού προς τα διδάγματα, τα σύμβολα και τις παραδόσεις της θρησκείας.
Σημειωτέον ότι, οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι σεβάστηκαν την θρησκεία των λαών στις χώρες που κατέκτησαν!
Η προσβολή μιάς θρησκείας διά του εμπαιγμού ή χλευασμού των πεποιθήσεων, αρχών, συμβόλων, ιερών προσώπων αυτής, θίγει την προσωπικότητα και την συνείδηση των οπαδών αυτής της θρησκείας, οι οποίοι αισθάνονται,όχι απλώς να αμφισβητείται η εγκυρότης της θρησκείας τους, αλλά να υποτιμάται, ενίοτε και να εξευτελίζεται η θρησκεία τους!
Αυτονόητον είναι ότι, η προσβολή της θρησκείας δεν καλύπτεται από την θρησκευτική ελευθερία.Η ελευθερία αυτή καλύπτει το δικαίωμα κάποιου να πιστεύει ή να μή πιστεύει στον Θεό και να αλλάξει θρησκεία.
Η εκκοσμίκευση (laicité) του Γαλλικού Κράτους ουδόλως συνεπάγεται ασυδοσία στην ελευθερία λόγου και πράξεων, ώστε να επιτρέπει ή να ανέχεται ύβρεις και προσβολές των όσιων και ιερών της θρησκείας.
Η εκκοσμίκευση του κράτους συνεπάγεται τον διαχωρισμό της θρησκείας από το κράτος, την απαγόρευση της αναμείξεως της θρησκείας στις υποθέσεις του Κράτους και του Κράτους στις θρησκευτικές υποθέσεις.
Μάλιστα, στην Ινδία χώρα του Ινδουϊσμού, αλλά κράτος κοσμικό κατά το σύνταγμα αυτής, η έννοια της εκκοσμίκευσης (στα αγγλικά secularism), εκτός από τον προαναφερθέντα διαχωρισμό της θρησκείας από το Κράτος, συνεπάγεται για το Ινδικό κράτος την υποχρέωση παροχής <ίσης προστασίας> σε όλες τις θρησκείες!
Συνάγεται αβιάστως, ότι ο <Ευρωπαϊκός πολιτισμός> δεν μπορεί να αποδεχθεί, ούτε καν να ανεχθεί την προσβολή της θρησκείας υφ’οιανδήποτε μορφήν!
Η δήλωση, την οποία δυστυχώς και ο Έλλην Επίτροπος κ. Μαργαρίτης Σχοινάς έκανε με περισσή δουλοπρέπεια, ότι <αυτός είναι ο τρόπος ζωής μας> πρέπει να απορριφθεί μετά βδελυγμίας!
Αλλοίμονο εάν ο <Ευρωπαϊκός πολιτισμός> δέχεται και ανέχεται την προσβολή της θρησκείας διά του εμπαιγμού και χλευασμού της διδασκαλίας, των συμβόλων, των παραδόσεων και των ιερών προσώπων της θρησκείας!
Αυτό θα εσήμανε την παρακμή, τον μαρασμό και την κατάπτωση του <Ευρωπαϊκού πολιτισμού> καθώς και την έκλυση των Ευρωπαϊκών αρχών και ηθών!
Αυτή την Ευρώπη οραματίζονται ο Έλλην Επίτροπος κ. Μαργαρίτης Σχοινάς και οι ομοφρονούντες με αυτόν;